Laura i Bianca

Laura właśnie szła do domu, gdy wpadła na nią Bianca - jej 13-letnia przyjaciółka. Miała roześmiane niebieskie oczy, zupełnie białe włosy i była wesoła, uparta, niezbyt opanowana. Bardzo różniła się od Laury, która była czerwonowłosą i czarnooką 14-latką o elfich uszach. Ta była spokojna, opanowana, nosiła zawsze czarne lub karmazynowe ubrania. Obie miały skrzydła - Laura karmazynowe, Bianca białe. To Laura mówiła: Bianca, uważaj. Bianca, nie skacz tyle. Bianca, nie zabij się tylko.

-Hej, Laura! Co robisz? Idziesz do domu? Świetnie! Idę z tobą! Nie uwierzysz, co się dzisiaj działo...

...i tak  cały czas. Gdy przechodziły przez most, pod skaczącą Biancą zarwały się deski. Spadając, w ostatniej chwili rozłożyła białe skrzydełka. Machając nimi jak pszczoła wleciała znów na most.

-Taki ten most już stary! Trzeba poprosić Jej Wysokość Irengati o naprawienie go!

-Jak chcesz prosić królową? Na pewno nie wpuszczą cię do pałacu...

-Wyślę list!

-Nie odpowie...

Jak widać, Laura miała inne podejście do życia. Nie dlatego, że była starsza. Matka zmarła przy porodzie, ojca zabrała śmiertelna choroba. Mieszkała w sierocińcu do 14 roku życia. W Aenelii można mieszkać samemu mając 14 lat. Miała własny dom, Bianca często ją odwiedzała.

Rodzice Laury

Ciąg dalszy nastąpi...